تقريبا سال گذشته بود كه شركت اينتل (Intel) اولين تراشه (chip) خود را با فناوری توليد 22 نانومتري تولید كرد و به نمايش گذاشت. اين پردازنده با اسم رمز آيوي بريج (Ivy Bridge)، اولین نمونه تجاری بود كه تا آن زمان توليد مي‌شد. قرار است امسال 4 كارخانه ماهانه 45 هزار قرص یا ویفرهای (wafer) سازنده آیوی بریج‌ها را با این فناوری تولید و راهی بازار كنند.

البته نباید فراموش كرد كه هرگز نمي‌توان بدون مهندسي و مواد پيشرفته، چنین روندی را در ساخت پردازنده‌ها به صورت مينياتور ادامه داد. برای نمونه، پردازنده‌هاي آيوي بريج از عنصر‌هافنيم (Hafnium) از نسل سوم فناوري Hi-K metal Gate بهره مي‌برد تا از بسیاری خطاهاي موجود فعلي جلوگيري كند. البته از فناوري حكاكي سنگي غوطه‌ور(Immersion Lithoghraphy) هم به عنوان يكي ديگر از پيشرفت‌هاي آن مي‌توان نام برد. در این فناوری هنگامی‌كه ويفر در مايع انكساري (refractive) غوطه‌ور است، ليزری با طول موجي به باريكي 193 نانومتر سطح آن را قلمزده و صيقلي مي‌سازد. در اين جريان، تعداد بيشتري پردازنده روي هر ويفر و همچنين تعداد قابل توجهی ترانزيستور روي هر قطعه سيليكوني كوچك سازنده پردازنده (die) جا مي‌گيرند، انجام هر يك از مراحل این فناوری ـ كه جا دادن یك دوجين هسته (core) پردازشي در فضايي است كه هم‌اكنون تنها توسط چند پردازنده اشغال شده است ـ امكان‌پذير خواهد شد. بر همين اساس انتظار مي‌رود در آينده به چنان درجه‌اي از همسازي دست يابيم كه حتي بتوانيم تعداد 48،64 يا بيشتر از آن هسته پردازشي را روي يك پردازنده جاي دهيم. با فناوري تعدد هسته‌ها (many core)، افزايش مقادير عظيم خروجي پردازنده ميسر می‌شود و كارايي نقطه شناوري (floating point performance) نيز در هر هسته اختصاصا با كمترين مصرف انرژي (low energy consumption) تا 100 درصد افزايش مي‌يابد. بعلاوه از اين هسته‌هاي اضافي مي‌توان برای نيرو بخشيدن به كمك پردازنده‌ها (coprocessors) و پردازشگرهاي گرافيك به صورت اختصاصي بهره برد.

هسته‌هاي بيشتر و هر چه ساده‌تر

براي جا دادن تعداد يك دوجين هسته روي يك قطعه كوچك سيليكوني داي، با وجود فناوري 22 نانومتري، توليدكنندگان CPU ناچارند آنها را كوچك و ساده‌تر كنند. تراشه‌هاي جديد با استفاده از تكنيك‌هايي مانند اجرای دستورالعمل‌هاي خارج از قاعده (out-of-order instruction execution) يا پيش‌بيني‌هاي انشعابي(branching forecasts) قادر خواهند بود كه با ظرفيت كامل كار كنند. اين طراحی به آنها اجازه مي‌دهد در حالي كه در انتظار تكميل ديگري هستند، موارد جدیدی را نيز انجام دهند. با در نظر داشتن اين قابلیت، سال آينده شاهد آن خواهيم بود كه بسياري از توليدكنندگان نرم‌افزارها (مخصوصا توليدكننده‌هاي سيستم‌هاي عامل رايانه‌اي) به جاي اختصاص وقت، انرژي و هزينه فراوان براي مهاركردن قابليت‌هاي پردازشي، تمركز خود را به كاركردن روي محصولات خود قرار دهند. بدون در دست داشتن نرم‌افزارهايي جهت بهره بردن از اين تعدد هسته‌ها و امكانات جديد نسل سوم پردازنده‌هاي سري core، كاربران عادي هيچ تفاوتي را در كارايي آنها مشاهده نخواهند كرد.

منبع: http://www.intel.com
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: